با ورود یا نزدیک شدن تعدادی از میادین نفتی مناطق نفت خیز جنوب به دوره کاهش تولید، در سالهای اخیر توجه بیشتری به استفاده از روشهای نوین حفظ و نگهداشت تولید از جمله روشهای فرازآوری مصنوعی معطوف شده است.
پمپ الکتریکی شناور به عنوان یکی از حساسترین و پیچیدهترین روشهای فرازآوری مصنوعی است که کاربرد آن در میادین نفتی ایران و به ویژه در توسعه میادین فراساحلی رو به افزایش است.
نقاط قوت منحصر به فرد این پمپها نسبت به انواع دیگر پمپهای درونچاهی، از جمله ظرفیت تولید بسیار بالا ( تا 150000 بشکه در روز)، کاهش فشار ته چاه و افزایش فشار سر چاه به میزان دلخواه، انعطاف پذیری زیاد نسبت به شرایط ویژه درونچاهی (زاویه انحراف، عمق، دما، برش آب و …) باعث مطرح شدن این نوع سیستم فرازآوری مصنوعی به عنوان یکی از گزینههای اصلی در پروژههای توسعه و افزایش تولید میادین نفتی دنیا شده است.